Trawy ozdobne to idealne rośliny dla początkujących ogrodników, bo nie ma przy nich w ogóle żadnej roboty oprócz ścięcia raz w roku i podrzucaniu jedzonka (czyli głównie azotu). Opcjonalnie można też podlewać, ale ja ani razu tego nie zrobiłam i rosną git. Więc jedyny konieczny zabieg – przycinanie omówimy w tym krótkim i nieskomplikowanym poście, który jest tak samo nieskomplikowany jak pielęgnacja traw.
Mam nadzieję, że każdy z was zdążył już załapać co jest główną misją ekipy miejskiego ogrodnika – chodzi tutaj o to, by ożywić polskie ogrodnictwo, by nie uprawiali go jedynie ludzie w wieku 100+, ale też trochę młodsi użytkownicy naszego kraju, np. dzieci. I ostatnio znaleźliśmy idealnego kompana do tej działalności – piotrusia królika. Kim jest ten magiczny królik? Postacią filmową, która być może spowoduje, że kilkulatkowie choć na kilkanaście minut zamienią tablet na łopatkę. Już to zrobiły, mimo że film nawet nie miał jeszcze premiery, zobaczcie sami!
Czekam i czekam i jest to taka sytuacja, że już widzisz, że nic nie pomoże, żaden remont, żadne tuszowanie grzyba na ścianie, żadna wymiana rurki w łazience, po prostu trzeba wszystko zburzyć, zaorać i zbudować na nowo.
No niestety tak to wygląda, że teoretycznie miłujesz ogrodnictwo, czyli teoretycznie miłujesz rośliny, czyli taka osoba patrząca na twoje miłowanie z boku jest w stanie założyć w ciemno, że kochasz każdą roślinę, bo przecież zarówno piękny kwiat czosnku, jak i pretensjonalny kwiat hortensji to nadal natura, którą ogrodnik kocha, zdawałoby się bez zastrzeżeń, jednak ten post jest akurat o tym, że to błędne założenie.
Jeśli jesteś początkującą ogrodniczką, jeśli jeszcze nigdy nic nie wyhodowałaś od nasiona, pomidory mogą okazać się dla ciebie bramą do wielkiego, wspaniałego świata ogrodników z prawdziwego zdarzenia. Serio, niemal każdy wielki ogrodnik zaczynał od pomidora, a przynajmniej mam taką nadzieję, żeby nie wyszło, że podaję nieprawdziwe dane, a mogą być nieprawdziwe, bo nigdzie tego nie sprawdziłam, tylko sama wymyśliłam.
Takie mam postanowienie, a wynika ono z tego, że co roku od stu lat oficjalnie rozpoczynam wiosnę w połowie lutego. Polega to na tym, że wyciągam z szopki glebogryzarkę, wyprowadzam ją na spacer do ogrodu i gdy cała ziemia jest już odwrócona, gdy z zasięgu wzroku zginą wszystkie jesienne liście, wtedy rozpoczynam oficjalnie nowy sezon ogrodniczy.
Czy zdążyliście już przeczytać wstęp do tej relacji? Jeśli tak, to gratki, a jeśli nie, to znajdziecie go tutaj. Tegoroczna gardenia to sprawa bardzo, bardzo złożona, dlatego zalecam zapoznanie się z naszym kontentem zarówno na blogu, na YT, na FB, a na Insta już większość przepadła, więc możecie płakać, ale nic na to nie poradzicie. A teraz przejdę do sedna, czyli do relacji z gardenii, która będzie długa, ale chronologiczna, więc nikt nie powinien mieć problemu z połapaniem się o co chodzi. Uwaga, akcja toczy się 3-torowo! Jeden tor to wera, jeden to daro i jeden to cez – czyli wdc.
Co roku przybywam na gardenię w innej roli – raz jako córka szkółkarza, raz jako właścicielka firmy zakładającej ogrody, raz jako młoda, niedoświadczona blogerka, raz jako naczelny komentator ogrodniczej rzeczywistości w PL, ale nigdy nie byłam na gardenii tak bardzo jak w tym roku – totalnie od środka. Dlatego ta relacja będzie inna niż co roku i o wiele mniej blogerska niż zwykle.
Głowa was boli, ręce się trzęsą, a ciśnieniomierz wskazuje 350/176? Spokojnie, nie musicie od razu jechać na ostry dyżur, bo mamy dla was wspaniałą alternatywę – hortiterapię. Zamiast tabletki proponujemy bukiet kwiatów, a zamiast strzykawki – kolorowe grabki. Więcej o hortiterapii opowie wam w dzisiejszym artykule Gabriela Walerych, która na ten temat wie wszystko.
Ale mamy dla was super atrakcje!!! Razem z innymi blogerami przygotowaliśmy coś, czego wcześniej nie widzieliście – odlotowe garden party, na którym nie tylko będziemy mieli okazję się spotkać, ale też razem się pouczyć i pobawić!
